Okna kojarzą się zazwyczaj z jednym lub dwoma skrzydłami otwieranymi w stronę pomieszczenia, z klamką umieszczoną w połowie wysokości ramy. Tymczasem mniej standardowe propozycje producentów stolarki okiennej mogą być rozwiązaniem ciekawym oraz znacznie wygodniejszym w codziennym użytkowaniu. Okna otwierane na zewnątrz. Są dobrym rozwiązaniem na terenach wietrznych. Silne podmuchy wiatru nie wciskają się bowiem w szczeliny i nie przedostają do wnętrza domu.
Dociskają za to skrzydło do ościeżnicy. Dzięki temu zmniejsza się odczuwalny dla siedzących przy oknie chłód. Sprawdzają się też w małych pomieszczeniach, w których łatwiej zagospodarować przestrzeń w pobliżu okna. Tradycyjne skrzydło otwierające się do środka sprawia w ciasnych wnętrzach kłopot, bo zahacza o znajdujące się na jego drodze przedmioty.
Uwaga! Jeśli nie ma dostępu do okna z zewnątrz, to powinno ono być wyposażone w takie okucia, które umożliwiają obrót skrzydła w celu umycia go z obu stron.
Funkcję otwierania skrzydeł na zewnątrz można zamówić w oknach o standardowych profilach, ale można też wybrać poszerzone ramy (105 mm) w typie okien skandynawskich. Są cieplejsze niż zwykłe. Nie trzeba na nie długo czekać, bo wielu producentów na bieżąco produkuje takie okna i eksportuje je na rynek północny, gdzie cieszą się ogromną popularnością. Specyficzną odmianą okien otwieranych na zewnątrz są okna polskie (ościeżnicowe) o dwóch płaszczyznach skrzydeł, w których skrzydła wewnętrzne otwierają się do wewnątrz, a zewnętrzne na zewnątrz (w nowszych od nich oknach skrzynkowych oba skrzydła otwierają się do środka). Mają one bardzo głęboką i wysoką ościeżnicę – 130 x 190 mm. Taka propozycja jest skierowana głównie do osób ceniących tradycyjne, choć unowocześnione rozwiązania. Niezastąpiona jest też w budynkach podlegających konserwatorowi zabytków.
Okna obrotowe i przechylne. Są często wybierane na klatki schodowe albo w ciasne miejsca, które wymagają doświetlenia i okresowego przewietrzania. Umożliwiają swobodny dopływ świeżego powietrza, a przy tym nie zabierają dużo miejsca podczas otwierania skrzydła. Łatwo też utrzymać je w czystości. Stanowią ciekawy akcent dekoracyjny, bo oprócz tradycyjnych kształtów prostokątnych często wykonuje się je w formie koła, elipsy lub rombu, ze szprosami albo witrażami. Skrzydła mogą obracać się wokół osi pionowej (okna obrotowe) lub poziomej (okna przechylne). Na uwagę zasługuje fakt, że nie mają one okapnika – jego funkcję pełni odpowiednio wyprofilowana ościeżnica.
sie
1