Normowe wymagania dotyczące oświetlenia pomieszczeń mówią, że powierzchnia okien (a właściwie szyb) nie powinna być mniejsza niż 1/8 po-wierzchni podłogi w doświetlanym pomieszczeniu.
W rzeczywistości to stanowczo za mało, aby zapewnić komfortową jasność. Najczęściej okna są większe, a bywa, że wręcz zastępują całe fragmenty ścian. Większe przeszklenia zapewniają lepszy kontakt wzrokowy z otoczeniem i dobre samopoczucie, lecz niosą szereg zaostrzonych wymagań dotyczących nie tylko stabilności, ale też parametrów fizycznych okien. Ponieważ są one częścią przegród zewnętrznych, muszą jak najlepiej chronić użytkowników przed zimnem i hałasem z zewnątrz. Izolacyjność cieplna. Współczynnik przenikania ciepła okien U nie powinien być większy niż 1,8 W/(m2-K) w I, II i III strefie klimatycznej oraz 1,7 W/(m2-K) w IV i V strefie. Można zaryzykować stwierdzenie, że warunek ten spełniają wszystkie prawidłowo zamontowane okna drewniane. Największy wpływ na wartość współczynnika U mają parametry cieplne pakietu szybowego, ale konstrukcja profili drewnianych i sposób osadzenia w nich szyby też ma znaczenie. Standardowe okna mają szklenie o współczynniku przenikania ciepła 0,9-1,1 W/(m2-K), co zapewnia im całkowitą wartość U = 1,2–1,6W/(m2-K).
Okna o podwyższonych parametrach cieplnych, czyli takie, w których zastosowano trzyszybowy pakiet o U = 0,6-0,8 W/(m2-K) z ciepłą ramką dystansową oraz poszerzone profile, mają wartość współczynnika U= 0,9-1,1 W/(m2-K). Najcieplejsze są okna o energooszczędnych zestawach szybowych z U = 0,4-0,5 W/(m2-K), w których profile dodatkowo zaizolowano wkładkami termicznymi. Okna mają wówczas współczynnik przenikania cie-pła sięgający 0,7-0,8 W/(m2-K), co pozwala stosować je nawet w domach pasywnych. Izolacyjność akustyczna. Jest wyrażana wskaźnikiem izolacyjności akustycznej RA2 mierzonym w decybelach (często jednak spotyka się stare oznaczenie R). Jego wartość powinna być adekwatna do poziomu hałasu panującego na zewnątrz mierzonego w decybelach, z uwzględnieniem modyfikacji dotyczącej wrażliwości ucha ludzkiego, czyli dBA. Przyjmuje się, że w terenie o umiarkowanym natężeniu ruchu poziom hałasu nie przekracza 60 dBA i tam wystarczą okna o współczynniku RA2= 20-25 dB (R„= 25-30 dB). Im natężenie dźwięków większe, tym okna powinny lepiej izolować akustycznie – ich współczynnik powinien wynosić 30, 35, 40 dB, a nawet więcej, jeśli dom stoi w pobliżu głośnego źródła dźwięków (ruchliwa ulica, szkoła -tam wartość poziomu hałasu przekracza 70 dBA). Na izolacyjność akustyczną okien wpływają głównie szyby. Im są grubsze, tym okno lepiej tłumi hałas.
Spore znaczenie ma też rodzaj gazu użytego do wypełnienia przestrzeni międzyszybowej – zastosowanie gęstego sześciofluorku siarki (SF6) gwarantuje najlepszą izolacyjność (ale jednocześnie gorsze parametry cieplne pakietu szybowego). Producenci oferują najczęściej specjalne dźwiękochłonne szklenia złożone z grubych klejonych tafli. Można też zastosować wkładki tłumiące wewnątrz profili drewnianych – na zamówienie zastępuje się nimi wkładki termoizolacyjne. Oczywiście wskaźnik obniża się wraz z procentowym wzrostem szczelin w oknie – ustawianiu go w pozycji mikrowentylacji czy montowaniu nawiewników.