Są rozwiązaniem najbardziej ekonomicznym, jeśli chodzi o oszczędność miejsca podczas otwierania skrzydła, dlatego sprawdzają się praktycznie w każdym pomieszczeniu. Niezastąpione okazują się w łazienkach lub kuchniach, w których często ustawia się drobne przedmioty na parapecie. Przesuw skrzydła zamiast otwierania go eliminuje konieczność przestawiania drobiazgów w inne miejsce. Okna mogą przesuwać się w kierunku góra – dół albo w bok. Te ostatnie chętnie montuje się w miejscach, w których jest utrudniony dostęp do okna, na przykład nad blatem kuchennym albo biurkiem. Nie sprawdzi się tam okno otwierane na zewnątrz albo prze-suwane w górę, bo przez blat utrudniony jest swobodny dostęp do klamki. Okna przesuwane w górę lub w dół pracują w dwóch podstawowych systemach – na ciężarki (system prostszy) lub na sprężyny, które zapewniają częściową amortyzację podczas zamykania okna.
Ich zakres nośności dobiera się do wielkości i ciężaru skrzydeł (standardowy do 25-30 kg, zwiększony do 50 kg). Ze względu na schemat statyczny konstrukcji okna profile ramy skrzydła są węższe od standardowych (około 56 mm), za to ościeżnica jest od nich znacznie szersza (ponad 160 mm). Drzwi balkonowe i tarasowe. Są wyższe od skrzydeł okiennych, mają też większe przeszklenie, które mocniej obciąża dolną część ramy, dlatego ma ona nieco inną konstrukcję. Aby zapewnić wystarczającą sztywność, dolny ramiak jest o blisko 6 cm wyższy od pozostałych. Także okapnik musi być dostosowany do odprowadzania większej ilości wody.
Drzwi mogą mieć różną budowę. Tradycyjne uchylno-rozwieralne i przesuwne właściwie nie różnią się od mających te same funkcje okien. Skrzydło przesuwne podczas otwierania nasuwa się na nieruchome, a po zamknięciu pozostaje w swojej płaszczyźnie – drzwi nie są więc zlicowane. Drzwi podnoszono-przesuwne to stosunkowo nowe rozwiązanie, w którym oba skrzydła są zlicowane. Podczas otwierania skrzydło ruchome jest najpierw odsuwane od ościeżnicy, a dopiero potem przesuwane w bok, natomiast po zamknięciu jest z powrotem dociskane do ościeżnicy. To powoduje znacznie mniejsze straty ciepła. Drzwi są ciężkie, ale ich obsługa nie wymaga użycia siły, bo wszystkie mechanizmy okuć działają lekko. Dodatkową zaletą systemów podnoszono-przesuwnych jest możliwość ukrycia szyn jezdnych w poziomie posadzki, dzięki czemu tworzy się komfortowe przejście bez progu (w rzeczywistości próg istnieje, ale ma tylko 2 cm wysokości). Drzwi harmonijkowe to zestawienie kilku skrzydeł w jedno przeszklenie. Pozwala konstruować przejścia o szerokości nawet ponad 6 m, bardzo efektowne, bo po złożeniu drzwi na jedną stronę można korzystać z całej szerokości otworu. Zestawienia. Większość okien drewnianych nie może być szersza niż 1,8-2 m i wyższa niż 2,4 m. Nieco większe mogą być okna ze szprosami konstrukcyjnymi, które stanowią dodatkowe usztywnienia.
Aby zwiększyć powierzchnię przeszklenia, pojedyncze okna można łączyć w pionie i w poziomie, wstawiając między nie elementy konstrukcyjne – słupki lub ślemiona. Część okien można wtedy wykonać jako nieotwieralne, w których skrzydła są mocowane na stałe. Nie różnią się wyglądem, a są tańsze. Kilka rozwie-ralnych skrzydeł w zupełności wystarczy do wietrzenia i mycia. Innym rozwiązaniem może być zestawienie zwykłych, rozwieralnych okien lub drzwi z naświetlami o różnych kształtach. Trzeba jednak pamiętać, że pakiet szybowy w naświetlu jest osadzony bezpośrednio w ościeżnicy, a nie w skrzydle, a więc w innej płaszczyźnie. Poza tym ramy naświetla są węższe o brakujące skrzydło i w zestawieniu z oknami rozwieralnymi widać tę różnicę.
Podobne wpisy: