Drzwi przesuwne chowane w ścianie stają się coraz popularniejsze. Ich podstawową zaletą jest to, że zajmują o wiele mniej miejsca niż te otwierane tradycyjnie. A gdy zostaną zamontowane w ścianie, każdy jej centymetr można potem wykorzystać.
Drzwi przesuwne sprawdzają się wszędzie tam, gdzie brakuje miejsca na otwierane w sposób tradycyjny. Ich skrzydło po otwarciu nie utrudnia komunikacji, może też mieć inną szerokość i wysokość niż standardowe, co ma szczególne znaczenie w przypadku wnętrz przebudowywanych, w których ich funkcja ulega zmianie, oraz w budynkach remontowanych. Można wybierać pomiędzy dwoma rodzajami drzwi przesuwnych – takimi, które przesuwają się na ścianę, oraz takimi, które się w niej chowają. To drugie rozwiązanie jest bardziej praktyczne, bo na ścianie, która kryje drzwi, można zawiesić półki albo obrazy lub ustawić przy niej meble.
Na szynie
Gotowy zestaw do montażu drzwi przesuwnych składa się z aluminiowej szyny (jedno- lub dwutorowej), wózków, skrzydła drzwiowego oraz elementów blokujących i zapewniających stabilność drzwi.
Szynę (zwaną również prowadnicą) zazwyczaj mocuje się 10-15 cm nad nadprożem – bezpośrednio do ściany albo też używając do tego uchwytów kątowych. Umożliwiają one regulację położenia szyny i jej dokładne wypozio-mowanie, dlatego rozwiązanie to jest godne polecenia. Długość prowadnicy musi być równa podwójnej szerokości skrzydła (ten wymiar ulega kolejnemu podwojeniu, gdy drzwi są dwuskrzydłowe), warto jednak dodać kilkucentymetrowy zapas, by w razie awarii zyskać możliwość manewrowania prowadnicą. Wózki (zazwyczaj dwa, rzadziej cztery
– przy skrzydłach o większej szerokości) służą do przesuwania drzwi po szynie. Mogą mieć mechanizm rolkowy lub kulkowy – ten drugi lepiej sprawdza się przy skrzydłach o dużym ciężarze. Skrzydła drzwi przesuwnych produkowane są z tych samych materiałów co tradycyjne skrzydła. Można więc wybierać spośród wykonanych z płyt laminowanych, drewna klejonego, MDF-u lakierowanego czy foliowanego oraz szkła hartowanego (w ramie lub bez). Niektórzy producenci oferują skrzydła przesuwne będące częścią najpopularniejszych serii drzwi tradycyjnych. Prezentują one takie samo jak tamte wzornictwo i wykończenie.
Elementy blokujące i zapewniające stabilność drzwi to ograniczniki wychylenia i otwarcia. Te pierwsze mocowane są w podłodze i służą do utrzymywania skrzydła w pionie. Te drugie mają za zadanie łagodne wyhamowanie skrzydła podczas otwierania oraz ułatwienie jego zamykania (dzięki zamontowanym sprężynom wypychającym).
Ponieważ drzwi zawieszone na szynie mają być ukryte, trzeba zbudować ściankę osłonową – zazwyczaj na całej długości ściany, na której są zamontowane drzwi – niezależnie od ich szerokości. Ściankę osłonową buduje się z płyt gipsowo-kartonowych mocowanych do profili stalowych, podobnie jak inną mającą za zadanie przesłonić na przykład stelaż do podwieszanego WC. Do montażu takiej ściany zwykle używa się profili CW 50, dzięki czemu minimalizuje się jej grubość. Dla zapewnienia odpowiedniej stabilności profile słupkowe z obydwu stron łączone są poprzecznie paskami płyty gipsowo-kartonowej o długości 30 cm przymocowanymi co 1/3 wysokości ściany. Ponieważ ściana osłonowa kryjąca drzwi nie przenosi żadnych obciążeń i nie jest wykańczana płytkami ceramicznymi, można ją zbudować z jednej warstwy płyt gipsowo-kartonowych. Wadą rozwiązania ze ścianą osłonową jest późniejszy brak dostępu do szyny – w razie jakiejkolwiek awarii konieczny jest demontaż ściany. Mimo że jej grubość nie jest duża – równa szerokości szyny (a ta może mieć od około 3 do 9 cm) plus 5 cm luzu montażowego – jej budowa oznacza jednak straty w metrażu pomieszczenia.
Podobne wpisy: